ประวัติของขนมครกญี่ปุ่น(ทาโกะยากิ)

ทะโกะยะกิ
เป็นชื่ออาหารญี่ปุ่นอย่างหนึ่ง โดยเป็นเกี๊ยว  ทรงกลม ทำจากแป้ง น้ำ นม และไข่ผสมกัน หรือที่เรียกรวมกันในภาษาอังกฤษว่า "แบ็ตเทอร์"  ใส่ไส้เป็นหมึกตัวเล็กทั้งตัวหรือหั่นเต๋า, เท็มปุระขูด หรือที่เรียก "เท็งกะซุ" , ขิงดอง หรือที่เรียก "เบะนิโชะงะ"  หรือหัวหอมเขียว แล้วทำให้สุกโดยทอดหรือปิ้งในกระทะหลุมอย่างกระทะขนมครก ปัจจุบัน มักราดซอสทะโกะยะกิ และมายงแนส  แล้วโรยสาหร่ายเขียวที่เรียก "อะโอะโนะริ" กับปลาทูขอดทอดแห้ง หรือที่เรียก "คะสึโอะบุชิ"  ด้วย

ประวัติ

พ่อค้าอาหารริมถนนชาวญี่ปุ่นชื่อ เอ็นโด โทะเมะกิชิ คิดค้นทะโกะยะกิขึ้นใน พ.ศ. 2478 โดยดัดแปลงมาจากอาหารชื่อ "อะกะชิยะกิ" แล้ววางขายในโอซะกะ แรกเริ่ม ทะโกะยะกิได้รับความนิยมเป็นอันมากในคันไซ แล้วแพร่ไปคันโต ก่อนจะไปสู่ท้องที่อื่น ๆ ตามลำดับ บัดนี้ ยังเป็นที่นิยมภายนอกประเทศญี่ปุ่นด้วย สำหรับในญี่ปุ่นเอง จำเดิมทะโกะยะกิมีขายทั่วไปตามรถเข็นริมถนน ที่เรียก "ยะตะอิ"  ปัจจุบัน มีวางขายในภัตตาคาร ห้างสรรพสินค้า และร้านซื้อสะดวกยี่สิบสี่ชั่วโมงด้วย นอกจากนี้ ญี่ปุ่นยังผลิตทะโกะยะกิแช่แข็งส่งออกไปขายนอกประเทศเป็นอันมาก และทะโกะยะกิกลายเป็นอาหารประจำถิ่นโอซะกะและคันไซ

ที่มาของคำ

คำว่า "ยะกิ" นั้นมาจาก คำ "ยะกุ"  หมายถึง ทอด ย่าง หรือปิ้ง และเป็นคำประกอบชื่ออาหารอีกหลายชนิดของญี่ปุ่น เช่น เท็ปปันยะกิ, ยะกิโตะริ, เทะริยะกิ และ ซุกิยะกิ

กระทะหลุม

สำหรับกระทะหลุมอันมีไว้ทอดหรือปิ้งทะโกะยะกินั้น ภาษาญี่ปุ่นเรียก "ทะโกะยะกิกิ"หรือ "ทะโกะยะกินะเบะ" ทำจากเหล็กหล่อ  ลักษณะเป็นหลุมกลม ๆ เล็ก ๆ ใช้หยอดทะโกะยะกิลงไปเมื่อกระทะร้อนได้ที่แล้ว แต่บางที เครื่องทำทะโกะยะกิที่ต่อกับแก๊สหุงต้มก็นิยมใช้ในเทศกาลต่าง ๆ และเครื่องใช้ไฟฟ้าลักษณะอย่างเตาก็นิยมใช้ทำทะโกะยะกิในครัวเรือน